ای خوب! بین بدتر و بد مانده ایم ما
ما را ببین که بی تو چه درمانده ایم ما
یا ایها العزیز! وفا کن به کیل ما
ما امت توییم نظر کن به خیل ما
پیوسته ایم بر سر عهدی که بسته ایم
بر کهکشان شیری راهت نشسته ایم
دست تو می رسد که جهان را بغل کنی
به وعده تمام رسولان عمل کنی
«نشانی امام زمان عج»
ای فارِس خجسته که بُردت یمانی است
در عمق چشمهای تو نوری نهانی است
پیراهن تو بوی کسا می دهد هنوز
با تو نشان حضرت صاحب زمانی است
خورشید ها به دور تو سیاره می شوند
منظومه تو نظم نوین جهانی است
باید همه به پیروی از تو جوان شویم
پیر مغان ما که در اوج جوانی است
از تو نشانه خواسته اند و نداشتم
تنها نشان یار من این بی نشانی است
زخمی به دلم زدی که کاری است ،
این چشمه خون همیشه جاری است
این روضه همیشه برقرار است ،
این صومعه وقف بی قراری است
تو پرسش ات از ازل «الست» است ،
من پاسخم از همیشه آری است ،
آب از سر ما گذشته بشتاب ،
هنگام ظهور اضطراری است
سوگند به دَم « تو » به وقت دمیدن ات
به چشمه چشمه اشک به هنگام دیدن ات
سوگند به زمان و زمین ظهور « تو »
به ذره ذره خاک مسیر عبور « تو »
به آشنایی « تو » برای غریبه ها
به نام نانوشته « تو » در کتیبه ها
پهنای شانه ات که نشان « تو » از نبی (ص) است
به صبر تو ! به صبر جمیل ات که زینبی (س) است
به ذوالفقار حق که نیام اش دهان « تو » ست
درهای بسته ای که کلیدش زبان « تو » ست
سوگند به سکوت « تو » وقت شکستن اش
به حرف حق به وقت به کرسی نشستن اش
به هر دل شکسته که آباد می کنی
بیت المقدسی که « تو » آزاد می کنی
به خانه خدا که در آن وعده گاه « تو » ست
به آن خدای خانه که او تکیه گاه « تو » ست
به ریشه های « تو » که به توحید می رسند
به شاخه های « تو » که به خورشید می رسند
پایان سال هجرت و آغاز وصل ها
رجعت به ریشه ها و رسیدن به اصل ها
در « جام جمکران » به کران رونمایی ات
آغاز سال نوری فرمانروایی ات ....
نام شبکه جام جمکران از آخرین بیت این شعر گرفته شد شبکه ای که ان شاء الله در خدمت امام زمان (عج) است
