پای درخت، سینه زمین، لب جوی
سر قله
سر گلدسته
سر نماز
سرنمازگزاران سلامت
سر آنانکه نماز را بپا داشتند
هرجا که بودند
در خیابان شلوغ یا در اتاق تنهایی
نماز را بپا داشتند مثل جشنی عظیم
یا دعوایی از سر دلدادگی!
زنده باد هرکه این فلش را بالا نگه دارد
زنده باد هرکه چراغ را در پستوی خانه نهان نکند
«خداوند» که نیست خدایی مگر آن زنده پاینده ، خواب سبک و سنگین درنگیردش، آنچه در آسمانها و زمین است از آن اوست ، کیست آنکه نزد او شفاعتی کند؟ مگر به اذن او ، می داند ، آنچه در پیش روی و پشت سر دارند، و به چیزی از علم او احاطه نیابند، مگر بر آنچه بخواهد، کرسی فرمانروایی اش آسمانها و زمین را فراگرفته، و نگهداشت آنها بر او آسان است، و اوست والای عظیم (255) در دین اکراه نیست، راه فرا رفتن از فرو رفتن به روشنی بیان شده است، و هرکس به طاغوت کافر و به خدای یگانه مؤمن شود پس به «آویز پیوسته» ای درآویخته، که ناگسستنی است، و خداوند شنوای داناست (256) خدا سرپرست کسانی است که ایمان آوردند، بیرون کشنده آنها از تاریکی ها به نور، و کسانی که کافر شدند، سرپرستانشان طاغوتند، بیرون کشنده آنها از نورند به تاریکی ها، اینان همنشینان آتش اند که در آن جاودانند (257)
