خدا حضرت زینب (س) را مثل یک فوّاره نور آفرید!
او سالها در سکوت ، نورِ فاطمه و علی و حسن و حسین (علیهم السلام) را در خود ذخیره کرد و ناگهان در شام ظلمانی یزید منفجر شد و جهان را روشن کرد ... مثل مُنّور که در شب عملیات به آسمان می زنند و دشت را روشن می کند نور حضرت زینب (س) دشت کربلا را در سراسر تاریخ روشن کرد ...
یا علی (ع) من از دیار دیلمان
یک زن آزاده ایرانی ام
خواهری از خواهران «روزبه»
یک مسلمان زاده سلمانی ام
یا علی(ع) شکر خدا در این دیار
اهل حق اهل وفا کم نیستند
مثل زهرا (س) چون به میدان آمدند
پای حق تا آخرش می ایستند
مادران خیمه پوش این دیار
پوریاهای ولی پرورده اند
دخترانِ شیرزن را فاطمه
شیرمردان را علی پرورده اند
ما نه زیر تیغ شمشیر عرب
که به میل خود مسلمان گشته ایم
ما از اول با تو بیعت کرده ایم
«روزبه» بودیم و «سلمان» گشته ایم
سرزمین فارس سلمان پرور است
سرزمینم سربداران پرور است
سیّد اولاد زهراییم ما
مادر من دختر پیغمبر است
( زبان زیارت نامه به واسطه تعلق اون به متن کتاب از زبان راوی سوم متن شعر ها- " شبان مثنوی مولانا " - روایت شده است )
به نام خداوند بخشنده ی مهربان ...
سلام خدا و
سلام فرشته های عزیز ترش و
پیغمبرای فرستادش و
بنده های راست و درستش و
همه شهیدا و
مخلصای راستگوش و
سلام همه ، برا تو مولا ، امیر ،
آقا امیر المومنین
به بنده ی خالصش آدم
به نوح نبی
به خلیل الله ، ابراهیمش
به کلیم الله ، موسی ش
به روح الله ، عیسی ش
به محبوبش ، محمدش (ص)، ...
سلام و سعادت بیش و بیشتر نثارشون ...
سلام به قشنگی اسم خداییت
صورت متعالیت
راه رهوارت
سلام ، پاک بی ریای خدا
ای ابالحسن ، علی (ع)!
به دست مِهر تو دستاس شد دلم نرم است
به مهربانی آل عبا دلم گرم است
منم که صفرم و تو آن یکی که روز حساب
اگر نه جمع شوم با تو حاصلم شرم است !
سلام "فاطمه " جان دختر پیامبرم
که از تبار تو بودند مادر و پدرم
به ارث برده ام این خوی عاشقی ازتو
و خون ریخته ات داغ مانده بر جگرم
گره به نام تو خورده است هر در و دیوار
بدون یاد تو من از دری نمی گذرم
دو چشم یوسف گمگشته ات گواه من است
که من هم از پی او سالهاست دربدرم
جایی که علی (ع) وظیفه سکوت داشت و هیچ کس هیچ کس اعتراضی نکرد به کودتاچی ها و نه سلمان و نه حتی اباذر حرکت موثری نمی یافتند که بهش دست بزنن و سکوت علی(ع) حجت رو تمام کرده بود
حضرت فاطمه نمی تونست چیزی جز اونی باشه که بود تنهای تنها به جنگ دروغگویان رفت و علی تا فاطمه بود با ایشان بیعت نکرد ! چرا ؟؟
چنین به نظر می رسد که جز آنچه در روز غدیر به اعلان عمومی رسید و امر و لایت و فانوسبانی جامعه به علی (ع) سپرده شد در پیمانی که تنها علی فاطمه و پیامبر از آن خبر داشتند علی و فاطمه باهم و هریک نیمی از بار امانت را به دوش گرفته بودند علی در حالت یوم الغدر و فاطمه در حالت لیلة القدر علی در بیعت فاطمه و فاطمه در بیعت علی بود
و به هر صورت اتفاقی که عملا افتاد این بود که حضرت علی از حضرت فاطمه تبعیت کرد و تا فاطمه بود در بیعت او ماند و سکان کشتی به دست فاطمه بود ااگرچه من فکر می کنم که علی(ع) هرگز بیعت نکرد و آنها که به خانه علی هجوم آوردند هم پس از شهادت حضرت زهرا دیگر اصراری برای گرفتن بیعت نداشتند
یک )
موسی با سر به میقات شتافت!
خدا به موسی گفت :
چه چیز باعث شد که از قوم ات پیش افتی ؟
موسی گفت: داشتند پشت سر من می آمدند و من به سوی تو شتافتم
تا خوشنود گردی خدایا!
یعنی تا اون لحظه اصلا متوجه نشده بود که بنی اسرائیل اصلا موسی را رها کرده اند و افتاده اند دنبال سامری ...
انگار موسی پیامبری را اولویت وجود خود نمی دید بیشتر حال شنیدن وحی داشت تا رسانیدن
خدا هم که خودش وعده کرده بود وعده 30 شب بود و چون مدهوشی
موسی را دید تا چهل شب از وظیفه و مسؤلیت پیامبری با او سخن نگفت
تا چهل شب تمام
و "الواح" را که در آن فرمان های اساسی بود به او داد و فرمود :
الواح را به قوّت بگیر و فرو مگذار
خدا سپس گفت :
موسی قوم ات را چرا پس پشت افکندی ؟
موسی که پس از چهل شب تازه اولین بار بود به اغیار می اندیشید !
گفت : داشتند پشت سرم می آمدند_ و لابد برگشت و دید از بنی اسرائیل خبری نیست !_ پس ادامه داد با خدا به شرح حال خود که پروردگارا میدانی که شوق میقات مرا بی پا و سر به اینجا کشانید و
و مقصودم خشنودی تو بود
خدا گفت خبرنداری که قوم ات در همین زمان کوتاه گوساله پرست شدند
کات
نمای بعد موسی الواح را رها کرده و موی هارون که برادر و وزیرش بود را گرفته و می کشد و باقی ماجرا
خدا می فرماید : خشم اش که فرو نشست الواح برداشت و در آن الواح (لوح فشرده شاید !) نورو نقشه راه بود
دو)
پیامبر اسلام محمد بن عبدالله, امین بن آمنه در حین نزول وحی هم تب و تاب رسانیدن دارد آنچنان که خدا به او تذکر می دهد که برای خواندن وحی عجله نکن تا امر نزول وحی به انجام رسد و بگو
پروردگارا بر علم ام بیافزا و" قل رب زدنی علما " و بابت رسانیدن
وحی اندیشه مکن تو در کار شنیدن باش که جمع کردن و خوانش وحی با ماست سپس توضیح و بیان آن هم با ماست
جالب است به موسی میگوید : چرا از قوم ات پیش افتادی؟ مگر تو پیامبر شان نیستی !
به محمد(ص) می گوید: میل رفتن مکن ای دوست دمی با ما باش !
نگران قوم ات هم نباش که نرم نرم و مستدام از پی ات روانند و
وانمی مانند زیرا که علی هارون نیست که وزیر موسی رسول بود و وزیر تو امام است!
سه)
یا ایها النبی برسان پیامی را که به تو وحی کردیم که اگر این پیام را نرسانی رسالت ات را به انجام نرساندی !
کجا این امر مؤکد شد بر سر دوراهی
که از آنجا کاروانهای حاجیان غیر مدنی راهشان جدا میشد
هرچه گوش شنوای یمنی بود از شنیدن "پیام" محروم میشد"پیام " می ماند و پیامبرش و علی و حوض کوثر اش ما می ماندیم قرآنی
که از سرِ نیزه پایین نمی آمد تا بخوانیم ببینیم راست است یا دروغ
ابن شهر آشوبِ از ساری ِ تبرستان چگونه سر از یمن در آورد نمی دانم اما می دانم که افکندن محبت آل محمد به دل ملتِ فارس, کاری نبود که از دست تنهای سلمان برآید
بی جهت نیست که این آل سعود! شب و روز بمب میریزند بر سر این اهل یمن ... می دانند از کجا خورده اند و نمی دانند که از همانجا خواهند خورد مشت خدا را ....انشالله
فاطمه و فدک
فدک یعنی" فدای تو "
و گویی همان "فداک" است ترکیب "فدای" _ "ک "
معادل این ترکیب در فارسی " برات" است "برای" _"ات"
گویی که فدک جمله ای توضیحی درباره این بخشش پیامبر به تنها وارث خود بود با عنوان " بخشیده شده به تو"
2) فدک سند پیوند خونی حضرت فاطمه با پیامبر بود
خطبه فدکیه با این سخن آغاز می شود
أنا فاطمه و ابی محمد
یعنی من فاطمه ام و محمد پدر من است
اصلی ترین دلیل اقامه دعوی از سوی حضرت فاطمه در مورد فدک به ثبت رسانیدن همین یک جمله بود جمله ای که امروزه ما در ابتدای هر فرمی که سندیت قانونی دارد می نویسم و امضا می کنیم
اینجانب............... فرزند...........
اصلا آن روز فاطمه به مسجد مدینه رفت تا با صدای رسا همین یک جمله را بگوید که من و فرزندانم تنها وارثان خون آخرین پیامبر خدا هستیم
چرا؟؟
مگر کسی می خواست نسبت خونی فاطمه با پیامبر را زیر سؤال ببرد یا سندیت آن را از بین ببرد؟
پیوند خونی فاطمه با پیامبر مانع راه چه کسانی بود؟
به یاد آوریم که پیوند خونی برای عرب بسیار اهمیت داشت اعتباری که نسبت خونی داشتن با پیامبر برای فاطمه و اولادش در جامعه مسلمانان ایجاد می کرد به مراتب بیشتر از آن بود که ابوبکر و عمر بواسطه هم نشینی با پیامبر می توانستند برای خود قائل شوند آنان که فکر ایجاد امپراطوری بزرگ عرب و فتح ایران و روم را در سر داشتند می دانستند مانع اصلی بر سر راهشان همین پیوند خونی فاطمه با پیامبر است
البته آنها خیلی پیش تر به فکر گرفتن این امتیاز افتاده بودند همان زمان که تازه داشت پایه های نخستین جامعه مدنی در عربستان ریخته می شد در همان سال نخست هجرت پیامبر عایشه را به خانه پیامبر فرستادند تا فرزندی از او برایشان به غنیمت بزاید
نشد که نشد دختر ابوبکر از پیامبر هیچ فرزندی به دل نگرفت
پس دست بکار شدند و حفصه را به کمک فرستادند که دختر عمر بود و این هم راه به جایی نبرد در این میان دو خواهرزاده حضرت خدیجه که در نزد پیامبر بزرگ شده بودند هدف بعدی بودند که یکی را عثمان به همسر گرفت ولی هر دو پیش از وفات پیامبر درگذشتند و نقشه خواهر تراشیدن برای حضرت فاطمه هم چندان سودی نداشت و البته ابوبکر و عمر هر دو از اولین کسانی بودند که به خواستگاری فاطمه (س) آمدند و به در بسته خوردند
مهمتر از همه نقشه ای است که در زمان حیات پیامبر فقط مقدماتش را چیده بودند و قصد داشتندپسر خوانده پیامبر را به عنوان پسر اومعرفی کنند این نقشه را خدا پیشاپیش در قرآن خنثی کرد و علت اینکه همسر مطلقه زید را به همسری پیامبر در آورد بوجود آوردن ادله قطعی بر عدم پیوند خونی میان پیامبر و زید بود و در همان آیات خدا تاکید می کند که محمد پدر هیچ یک از مردان شما نمی باشد
و فاطمه آن روز در حالیکه محسن را در دل داشت وهفته ٢۱ ام بارداری را هم پشت سر گذاشته بود در حلقه ای از زنان هاشمی به مسجد مدینه آمد تا با صدای رسا این را بگوید که:
من فاطمه هستم و محمد پدر من است
و چه عرصه ای برای تاکید بر این مطلب بهتر از مساله وراثت
و آنانکه در صدد حذف این مدرک قانونی از اوراق تاریخ بودند هم
از اهمیت این سند آگاهی داشتند
برگرفته شده از freshsen.blog.ir
چند نکته مهم در باب محسن بن" فاطمه و علی " که مورد غفلت قرار گرفته است
1_ محسن تنها فرزند علی و فاطمه (علیهمالسلام)است که نطفه اش در مکه و در جوار کعبه بسته شد.
اثبات :
"در جریان حجه الوداع حضرت امیر المومنین سلام الله علیه در یمن بود و حضرت فاطمه زهرا(س) همراه پیامبر اکرم(ص) جهت ادای مناسک حج به مکه مشرف شده بودند و حضرت امیر المومنین(ع) از یمن به مکه تشریف آوردند تا حج را به جای آوردند و در آن جا به پیامبر اکرم(ص) و حضرت فاطمه(س) ملحق شدند بنا بر این حضرت فاطمه زهرا(س) در جریان غدیر خم حضور داشتند. در تاریخ است که حضرت امیر المومنین (ع) بعد از طواف و نماز و سعی در حالی که هنوز تقصیر نکرده بود حضرت پیامبر(ص) را ملاقات کرد که او هم تقصیر نکرده بود سپس بر حضرت فاطمه(س) وارد شد، ایشان قربانی آماده نکرده بود و احلال کرده بود و لباسی رنگی و خوشبو پوشیده بود. حضرت امیر المومنین (ع) از این جریان سؤال کرد، فاطمه(س) فرمود که پیامبر به ما چنین دستور داده است....[i]
[i] فروع کافی، جلد 1، صفحه 233 ـ صحیح مسلم، جلد 4، صفحه 36 ـ سیره ابی اسحاق، جلد 4 ، صفحه 249 ـ مغازی واقدی، جلد 3، صفحه 1087) ر.ک موسوعه تاریخ اسلامی جزء سوم صفحه 597ـ598)"
باتوجه به غیبت 3 ماهه علی (ع) از خانه
و اینکه پس از این شب مناسک حج آغاز شد و دربرگشت به مدینه واقعه غدیر خم و توقف ٣ روزه کاروان و این که پیامبر بعد از روز عرفه بیش از ٨۰ روز در این جهان درنگ نکردند و در عین حال می دانیم که نام محسن را پیامبر بر این مولود شهید نهاد , پس یقین پیش از وخیم شدن حال پیامبر ٢ ماه از آغاز بارداری حضرت زهرا گذشته و نشانه های بارداری پدیدار شده بود
2 _ حضرت محسن فرزند علی و فاطمه پس از رسیدن به مقام امامت و دریافت لقب امیرالمؤمنین از جانب خدا بود
والبته فرمانی که در روز 18 ذی حجه در غدیر خم توسط پیامبر ابلاغ عمومی شد چند روز قبل و در حین برگزاری حج صادر شده و توسط جبرائیل به پیامبر و مستقیما به خود علی(ع) رسانیده شده بود
پس محسن فرزند علی (ع ) است پس از امام شدن و می دانیم که مقام امامت به ابراهیم (ع) در پایان عمر و پس از پیامبری و امتحاهای بسیار الهی به ایشان عطا شد
آیا می دانستید که آیه ٢۶ سوره الفتح در رابطه با عصمت امیر المؤمنین نازل شده است
جمعه, ۲ تیر ۱۳۹۶، ۱۱:۲۲ ق.ظ
إِذْ جَعَلَ الَّذِینَ کَفَرُوا فِی قُلُوبِهِمُ الْحَمِیَّةَ حَمِیَّةَ الْجَاهِلِیَّةِ فَأَنْزَلَ اللَّهُ سَکِینَتَهُ عَلَىٰ رَسُولِهِ وَعَلَى الْمُؤْمِنِینَ وَأَلْزَمَهُمْ کَلِمَةَ التَّقْوَىٰ وَکَانُوا أَحَقَّ بِهَا وَأَهْلَهَا ۚ وَکَانَ اللَّهُ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمًا ﴿٢٦
معنای آیه : وقتی کسانی که کافر شدند همبستگی جاهلی را مایه دلگرمی خود قرار دادند, خدا هم آرامش خود را بر پیامبر و بر المؤمنین نازل کرد و صفت التقوی را لازمه وجودی ایشان گردانید و البته خود سزاوارش و اهلش بودند و خدا بر هر چیزی آگاهی کامل دارد.
آیه ٢۶ سوره الفتح در رابطه با عصمت امیر المؤمنین نازل شده است
که صورت ظاهری آیه هم گویای این منظور است و نیازی به تأویل نیست.چرا که معنای تقوا چون از سوی خدا بر کسی لازمه وجودی قرار گیرد او را از "مخلَصین " قرار داده که معنای "مُخلَص" چنانکه می دانیم با "مُخلِص" تفاوت دارد و از یوسف در قرآن به "مخلَصین"
یاد شده که علمای شیعه از آن در توضیح مفهوم عصمت استفاده کرده اند.
در بیشتر مواردی که خدا در قرآن از "المؤمنین" سخن می گوید منظور "امیر المؤمنین" است (چنانکه از ابراهیم (ع)نیز به عنوان امت یاد می کند) و همچنین در مواردی که المؤمنات را با آن همراه کرده منظور فاطمه الزهرا (س) است.
یک نکته خیلی جالب در رابطه با آیه مذکور این است که وقتی در جستجوی گوگل تایپ می کنی آیه 26 سوره ......هنوز ننوشته ای که خودش الفتح را پیشنهاد می کند! که این بخاطر تعداد دفعات زیادی است که کاربران عرب زبان این آیه بخصوص را جستجو کرده اند و اگر عبارتی فارسی به آن بیافزایی دیگر این اتفاق نمی افتد
تمرکز غیر عادی کاربران عرب بر دقیقا آیه 26 سوره الفتح (که از قضا جزء 26 هم هست) و ارائه تفاسیر متعدد برای رفع شبهه ای ناگفته خود حکایت می کند از ماجرایی تاریخی مکتومی که حمیة الجاهلی مانع شده عجم از آن بویی ببرد.
نمونه دیگری از این اتفاق را در دیکسیونر عربی - فارسی "المعجم" ذیل لغت "مولی' " می توان یافت که بسیار جالب توجه و معنادار است چنانکه می دانیم لسان عرب کاملترین زبان است به این لحاظ که چنان هر لغت تا ریشه اش پیداست که امکان سخن گفتن به گونه "قولاً سدیداً" در آن فراهم است. یعنی سخنی که دقیق و منظورش مشخص باشد چنانکه قابل ایهام و سوء استفاده نباشد و معنای "قول سدید" همین است و خدا ما را به سخن گفتن چنین توصیه کرده است.
مثل انگلیسی نیست که روبروی هر لغت ده هزار معادل بی ارتباط به هم و گاه ضد و نقیض ردیف کرده اند , عربی چنین نیست و هر لغت معمولا یک معادل دارد اما در مقابل مولی به تعداد زیادی معادل بر می خوریم که یعنی معلوم نیست در غدیر خم منظور پیامبر چه بود از گفتن " من کنت مولی فهذا العلی مولی"
برگرفته شده از freshsen.blog.ir
